Ossenstaartsoep

Op de een of andere manier is ossenstaartsoep nooit kunnen beklijven bij mijn moeder, maar ook niet bij mij. Mama maakte hem een keer, ik vond het heerlijk, maar zij vond het te veel werk. Ik geloof dat die driedubbel gezeefd was en wat al niet meer. De tweede keer maakte ik hem een keer toen ik nog op kamers woonde. Omdat ik toen niet wist dat de soep uit zichzelf geleert bij het af koelen (komt door de botten uit de staart) dacht ik dat hij misluk was en heb ik de soep ongeproeft in de wc gemikt (er was toen nog geen internet waar je gauw gauw wat op kon zoeken).
Van de zomer maakte Wilfred ossenstaartsoep, toen Saskia en ik druk bezig waren met de appeloogst te verwerken. De soep was weer ouderwets heerlijk. Het recept meteen gefotografeerd, en vandaag is het ervan gekomen om hem zelf te maken. En hij is lekker. Ik vraag me alleen af wat de meerwaarde van die ossenstaart nou is, of dat dat hele lekkere niet alleen met de kruiden en de madera te verkrijgen is als je gewoon rundvlees neemt?

Benodigdheden.

500 gram ossenstaart
scheutje olijfolie
1 ui
2 wortelen
2 takjes groene selderij
2 eetlepel tomatenpurree
8 dl runderfond
tijm
laurier
2 glazen madeira
1,5 el boter
1,5 el bloem

Bereiding

Fruit de fijngesnipperde ui in de olijfolie
Bak hierbij de ossenstaartstukken aan
Meng de 2 eetlepel tomatenpuree door de fond
Voeg dit bij de ossenstaart
Doe hierbij de fijngesneden wortel en selderij en kruiden
Kook anderhalf uur
Zeef de soep
Maak een roux van de boter en bloem en gaar die even, en voeg dan beetje bij beetje de gezeefde soep erbij.
Rafel het vlees van de staart in kleine stukjes en doe die bij de soep
Doe de madera erbij en breng verder op smaak met peper en zout.